In 1959 transplanteerde de Sovjet-Russische wetenschapper Vladimir Demihkov het bovenlichaam van een kleinere hond op de nek van een grotere hond. Dit was niet de eerste keer dat hij dat deed. Het was wel de eerste keer dat de procedure op beeld werd vastgelegd.
Wetenschap kan ons mooie dingen brengen en wonderen tot leven weken. En het kan voer zijn voor nachtmerries en walging. Vladimir Demihkov, wetenschapper en pionier in orgaantransplantatiev in de Sovjet-Unie, heeft in totaal twintig van dit soort experimenten op honden gedaan. Zijn werk met bewondering en afgrijzen gevolgd door zijn collega’s. Naast deze experimenten heeft hij ook vele hart-, long- en andere orgaantransplantaties gedaan. Hij heeft met zijn bizarre experimenten, hoe cru ook, in feite een grote bijdrage geleverd aan de huidige manier van orgaantransplantatie.
De werkwijze van Vladimir Demihkov
De kleine hond in dit experiment was een negen jaar oud vrouwtje genaamd Shavka. De grote reu was een zwerfhond die de naam Brodyaga kreeg. Bij de operatie werd het lichaam van Shavka feitelijk door midden gesneden. De nek van Brodyaga werd opengelegd en laagje voor laagje werden hun aders aan elkaar verbonden. Als laatste werden het hart en de longen van Shavka verwijderd en was ze volledig vastgemaakt aan het lichaam van Brodyaga. Het enige dat niet verbonden was, waren de slokdarm van Shavka en de maag van Brodyaga.
Beide honden overleefden de operatie en konden zelfstandig bewegen. Shavka was zelfs in staat om een paar slokken water uit een kom te likken, waarna het water door Shavka’s slokdarm en door Brodyaga’s nek liep. De voedingsstoffen en zuurstof die Shavka nodig had om in leven te blijven, kwamen van het bloed dat vanuit Brodyaga’s hart in haar systeem werd gepompt. Brodyaga was in staat om ze allebei over het erf te laten lopen. Shavka zou zelfs de grote hond in zijn oor bijten.
Uiteindelijk stierf deze bizarre hybride na vier dagen. Een beknelde ader maakte een einde aan dit experiment. De gemiddelde levensduur van de honden die hieraan werden onderworpen? Maar een week. Eén paar hield het zelfs 29 dagen vol. De meesten overleden door afstoting van het weefsel.
Vladimir Dhemikov zelf overleed in 1998 aan een herseninfarct. Hij werd 82 jaar.